Och: Genellikle aynı türden şeyleri bağlarken kullanılır. İkiden fazla şeyi birbirine bağlarken sadece son iki şey arasına koyulur. Öncekiler arasına ise virgül koyulur. Tahir och Zühre åkte till Stockholm Tahir ve Zühre Stockholm’e gitti Jag äter och du diskar Ben yerim ve sen bulaşık yıkarsın
Ju desto Cümlede ifade edilen iki şeyin birbiri ile bağlantılı olduğunu, birinin derecesinin diğerinin derecesini etkilediğini ifade eder. Örnek: Ju fortare ni kör desto tidigare kommer ni hem Ne kadar hızlı sürerseniz o kadar erken eve gelirsiniz. Ju oftare du tränar desto starkare blir du Ne kadar sık idman yaparsan o kadar güçlü olursun
Än: Cümle içerisinde karşılaştırma anlamı oluşturmak için kullanılır. İki şeyden birini diğeriyle karşılaştırır. Örnek: Jag sjunker mycket bättre än dig Ben senden çok daha iyi şarkı söylerim Du är äldre än mig Sen benden daha yaşlısın Mer än en bok Bir kitaptan daha fazlası Längre än de flesta Onların çoğundan uzun
Som: En sık kullanılan bağlaçlardan biridir. Cümle içerisinde farklı görevlerde kullanılır ve ‘gibi, kadar, olarak’ anlamları katar. Bazen ‘liksom’ olarak da kullanılır. Örnek: Hakan spelar lika bra som Emre Hakan, Emre kadar iyi oynar Osman är lika gammal som sin fru Osman eşi kadar yaşlıdır Faruk är lika lång som Gönül Faruk, Gönül kadar uzundur Jag ska köpa en likadan bil som du har Seninki gibi bir araba satın alacağım Jag …
Ifall: Om ile aynı anlama gelir ancak günlük konuşma dilinde daha sık kullanılır. Örnek: Ifall du ger mig pengar, kan jag handla Eğer bana para verirsen, alışveriş yapabilirim. Isåfall: Bu durumda Iallafall: Her durumda Idettafall: Bu durumda Iflestafall: Çoğu durumda Ivissafall: Bazı durumda
Fastän: Konuşma dilinde daha çok ‘fast’ şeklinde kullanılan “fastän” iki cümle arasında bir karşılık söz konusu olduğunda kullanılır. Örnek: Jag gick till jobbet, fastän jag var sjuk Hasta olmama karşın işe gittim Han ville stanna, fästan det var så sen Çok geç olmasına karşın kalmak istedi Bilen startade fastän, det var så kallt Çok soğuk olmasına karşın araba çalıştı
När: Cümlede belirtilen eylemin gerçekleştiği zaman ile ilgili bilgi verilirken kullanılır. Örnek: När jag kommer hem läser jag mina läxor Eve geldiğim zaman ödevlerimi okurum
Då: Yan cümlede belirtilen olay ana cümlede belirtilen olaydan önce, sonra ya da aynı zamanda gerçekleşebilir. Örnek: Jag kom hem då filmen började Eve geldiğim zaman film başladı Då jag kom hem var dörren stängd Eve geldiğim zaman kapı kapalıydı Då jag var liten, bodde vi Turkiet Ben küçük olduğum zaman, Türkiye’de yaşadık
Förrän: Bir olayın bitiş zamanını ifade etmek için kullanılır. Ana cümlede, ‘inte, aldrig” gibi bir olumsuzluk eki vardır. Örnek: Han gick inte och lade sig förrän hans dotter kom hem Kızı eve gelene kadar gidip yatmadı. De öppnas inte förrän kl 10 Saat ona kadar açmazlar
Tills: Bir olayın belirli bir zaman kadar gerçekleştiğini ifade etmek için kullanılır. Örnek: Jag väntar på dig tills du kommer Gelinceye kadar seni bekleyeceğim Vi väntar tills i morgon Yarına kadar bekleyeceğiz
